15.İnsan ise; Rabbi onu
deneyip de kendisine ikramda
bulunduğunda, ona bol bol nimetler verdiğinde, “Rabbim bana ikram etti”
der.
16.Ama onu deneyip rızkını
daraltınca da, “Rabbim
beni aşağıladı” der.
17.Hayır, hayır! Yetime
ikram etmiyorsunuz.
18.Yoksulu yedirmek
konusunda birbirinizi teşvik
etmiyorsunuz.
19.Haram helâl demeden
mirası alabildiğine
yiyorsunuz.
20.Malı da pek çok
seviyorsunuz.
21.Hayır, yeryüzü (kıyamet
sarsıntısıyla) parça
parça olup dağıldığı zaman,
22,23. Rabbinin
buyruğu ve saf saf dizilmiş olarak melekler geldiği ve o gün cehennem
getirildiği zaman, işte o gün insan (yaptıklarını birer birer)
hatırlar. Fakat
bu hatırlamanın ona nasıl faydası olacak!?
24.“Keşke bu hayatım için
önceden bir şey yapsaydım”
der.
25.Artık o gün, Allah’ın
edeceği azabı kimse edemez.
26.Onun vuracağı bağı kimse
vuramaz.
27.(Allah, şöyle der:) “Ey
huzur içinde olan nefis!”
28.“Sen O’ndan razı, O da
senden razı olarak Rabbine
dön!”
29.“(İyi) kullarımın
arasına gir.”
30.“Cennetime gir.”
|