Hazret-i Zeyneb bint-i Cahş r.a. | |||
Müminlerin
annesi... İsmi Zeyneb, künyesi Umm-i Hakem. Beni Esed kalesine mensup idi. Anne tarafından Resulullah'ın akrabasıdır. Annesi, Peygamberimizin halası, Ümeyme binti Abtülmuttalib'tir. Babası Mekke'ye dışarıdan gelip yerleşmiştir. Mekke'de 588 yılında doğmuştur. Hicretin beşinci yılında Zatı Saadetleriyle evlenmiştir. Zeynep binti Cahşr.a., Hz.Peygamberin hanımları arasında hakkında İslam düşmanları ve bilhassa Hristiyanlar tarafından en fazla gürültü koparılanıdır. Onun gerek ilk evliliği gerekse, ikinci evliliği farklı çevrelerce değişik şekilde yorumlanmış ve daima gündemde kalmıştır. Hz.Zeyneb'in Resulullah ile olan evliliğini anlayabilmek için tarihi ve sosyolojik bazı gerçekleri çok iyi bilmek gerekir. Aksi takdirde yanlış bir değerlendirme yapılmış olur. Çünkü o zamana kadar bir din haline gelmiş bulunan adetler kaldırılmaktadır. İlk evliliği Köklü ve değişmez bir gelenek olarak üst tabakaya mensup, asil ve zengin kızların fakir ve kölelerle evlenmesi yasaktı. Ancak Hz.Zeyneb'in ilk kocası Hz.Zeyd İbn-i Harise r.a. Resulullah'ın azadlı kölesiydi. Bu zatı, Zatı saadetleri evlatlığa kabul edip, azat etmişler ancak o Resulullah'ın yanından ayrılmamışlardı. Resulullah'ın emirleri gereğince, Hz.Zeyneb r.a. ile evlendiler. Fakat bu çok acayip bir durumdu. Hiç alt tabakadan biri hemde azatlı bir köle asil bir aile kızı ile evlenemezdi. Fakat, İslamiyet, insanlar arasında eşitlik ve birlik hükmü ortaya koyunca, böyle bir cahiliye geleneğinin ortadan kalkması gibi tabi bir şey ne olabilirdiki? Resulullah (s.a.v) bu uygulama ile, İslam da insan eşitliğini ortaya koyuyordu. Bilindiği
gibi Allah elçisinin en önemli tebliğ metotlarından biri de Allah
tarafından gelen emir ve yasaklar önce kendisinde uygulaması, şayet
bunları
kendi şahsında uygulama imkanı yoksa veya böyle bir imkanı bulamamışsa,
o emir ve yasakları en yakın akrabalarına uygulaması idi. Bu uygulama doğrultusunda; Resulullah (s.a.v.) halası "Ümeyye binti Abdulmuttalib"in kızı Zeyneb binti Cahş'i, Zeyd b. Hârise'ye birbirleriyle evlenmek üzere aday olarak belirler, Zeynep Zeyd kölelikten azad edilmiş olduğundan dolayı kendine denk saymaz ve ona varmak istemez. ...ve
Cenab-ı Hak buyurur: "Allah ve Resûlü, bir işe hükmettiği zaman,
mü'min bir
erkek ve
mü'min bir kadın için o işte kendi isteklerine göre seçme hakkı yoktur.
Kim Allah'a ve Resûlü'ne isyan ederse, artık gerçekten o, apaçık bir
sapıklıkla sapmıştır." (1) Bunun üzerine Zeyneb, Allah ve Resulünün emrine itaat etmek için Zeyd ile evliliği kabul eder. Hz.Zeyneb r.a., şahsı için değil, İslamını hükmünü herkes anlasın, diye rıza gösterir ve evlenir. Evliliğin
üzerinden bir sene kadar geçmiş olay bir örnek olmuş kök salmıştı. Ancak,
Hz.Zeyneb r.a sırf Resulullahın emrine itaatla Zeyde
varmış, fakat gereği gibi ısınamamıştı. Ara sıra Peygamber'e
akrabalığından dolayı şerefli olması ve asaletiyle övünerek Zeyd'e
karşı büyüklenmek istiyordu. Gerçekten kumandanlığa layık olarak
yaradılmış olan Zeyd buna bir süre sabretti ise de Resulullaha varıp
Zeyneb'den ayrılmak istediğini arz eyledi. Resulllah (s.a.v.)da bunu
nefsinde uygun gördüğü halde, birdenbire müsade etmeyip buyurdular ki: İslam'dan
önceki Cahiliyye döneminde yaşayan güçlü örf ve geleneklerden
biri
de evlatlığın öz evlat gibi muamele görmesiydi. Hatta bu sebeple
başlangıçta
Zeyd b. Harise'y "Zeyd bin Muhammed" deniyordu. Yani "Muhammed'in oğlu,
Zeyd". bu anlayışa göre hareket edildiği takdirde elbetteki öz evlat
ile
baba arasındaki hükümler neyi gerektiriyorsa evlatlık ile baba
arasındaki hukuk bunu gerektiriyordu. Evlatlığın hanımın
evlatlığı,
öz oğlun hanımlığı gibi kabul ediliyordu. ... ve sıra bu kötü adetin ortadan kaldırılmasına gelmişti. Cenab-ı
Hak buyuruyor: "Onları (evlat
edindiklerinizi) babalarına nisbet ederek çağırın; bu, Allah Katında
daha adildir. Eğer babalarını bilmiyorsanız artık onlar, dinde sizin
kardeşleriniz ve dostlarınızdır. Hata olarak yaptıklarınızda ise, sizin
için bir sakınca (bir vebal) yoktur. Ancak kalplerinizin kasıt
gözeterek yaptıklarınızda vardır. Allah, bağışlayandır,
esirgeyendir...." (2) Bu ayeti
kerimenin nuzülünden sonra Zeyd'de, Zeyd b. Harise diye
çağrılmaya
başlandı.
Evlatlık müessesinin böylece, Kur'an-ın emri ile kaldırılması ile bunun
bir kalıntısı olan "evlatlık hanımlarının, evlat edinenler tarafından
alınamayacağı"
anlayışınında ortadan kaldırılması gerekiyordu. Bu durum için en uygun
durumda olan bu sefer Resulullah idi. Ortaya çıkacak fitne ve
dedikodudan
çekiniyordu. Ama İslam'ın gerektirdiği bu prensip, kesinlikle kendisi
üzerine
uygulanacaktı. Cenab-ı Hak buyuruyor: "Hani sen, Allah'ın
kendisine nimet verdiği ve senin de kendisine
nimet verdiğin kişiye: "Eşini yanında tut ve Allah'tan sakın" diyordun;
insanlardan çekinerek Allah'ın açığa vuracağı şeyi kendi nefsinde saklı
tutuyordun; oysa Allah, Kendisi'nden çekinmene çok daha layıktı. Artık
Zeyd, ondan ilişkisini kesince, Biz onu seninle evlendirdik; ki
böylelikle evlatlıklarının kendilerinden ilişkilerini kestikleri
(kadınları boşadıkları) zaman, onlarla evlenme konusunda mü'minler
üzerine bir güçlük olmasın. Allah'ın emri yerine getirilmiştir." (3) Hz.Zeyneb
r.a. Resulullah'ın emriyle Zeyd ile evlenmeğe razı olmuş ve sonra da
boşanmıştı, çok üzüldü. Zatı saadetleri, onun gönlünü almak maksadıyla
kendisi
onunla
nikahlamaya karar verir. Kendisi için isteme görevide iddeti bitince
Zeyd
b. Harise verilir. Zeyde bu görev başlangıçta çok ağır geldiysede,
görevi
yerine getirmiştir. Zeyneb bu konuda Allah'ın emrini
beklediğini
söyler bunun üzerine yukarıdaki ayeti kerime nazil olur. Nikah işi
hemen
tamamlanır. Resulullah beklemeksizin Hz.Zeyneb'in yanına
gelirler.
Bu arad düğüne icap edenler yemeklerini yemiş, oturmakta çene
çalmaktaydılar.
Müslümanlar devamlı gidip geliyorlar, vakit geçtikçe geçiyordu.
Resulullah
bu durumdan müzdarip olmasına rağmen bir şey diyemiyordu. Tam o sırada
vahy nazil oldu: "Ey iman edenler (rastgele) Peygamberin evlerine girmeyin, (Bir başka iş için girmişseniz ille de) yemek vaktini beklemeyin. (Ama yemeğe) çağrıldığınız zaman girin, yemeği yiyince dağılın ve (uzun) söze dalmayın. Gerçekten bu, peygambere eziyet vermekte ve o da sizden utanmaktadır; oysa Allah, hak (kı açıklamak)tan utanmaz. Onlardan (peygamberin eşlerinden) bir şey isteyeceğiniz zaman, perde arkasından isteyin. Bu, sizin kalpleriniz için de, onların kalpleri için de daha temizdir. Allah'ın Resûlü'ne eziyet vermeniz ve ondan sonra eşlerini nikahlamanız size ebedi olarak (helal) olmaz. Çünkü böyle yapmanız, Allah Katında çok büyük (bir günah)tır." (4) Bundan sonra Resulullah evlerinin kapısına perde astılar. Hz.Zeyneb'in düğününde Resulullah bir keçi kestirmiş ve gelen misafirlere ikram ettirmişti. Bir gün
Hz.Zeynep r.a. Peygamberimize arz eder. Münafıkların
"Oğlunun hanımını nikahladı" dedikodularına Cenab-ı Hak şu ayet-i
kerime
ile cevap verdi: "Muhammed, sizin
erkeklerinizden hiçbirinin babası
değildir; ancak
O, Allah'ın Resûlü ve peygamberlerin sonuncusudur. Allah, herşeyi
bilendir."
(5) Ahlak ve Adetleri Çok cömert ve eli açıktı. Fukaranın dayanağı idi. Elinden iş gelirdi. Kendi eliyle deri işler, hazırlar ve bundan da para kazanırdı, kazandığınıda fakirlere dağıtırdı. Hz.Ömer
r.a.
zamanında kendisine
onbin dirhem geçim masrafı tayin edilmişti. Fakat bu parayı sadece bir
kez aldı ve şöyle dedi: Hz.Ayşe
r.a.
buyuruyor: Resulullah
şöyle buyurmuştu: Vefatı 641 yılında vefat etti. Ölmeden önce, kefenini hazırlamıştı. Hz.Ömer ona ikinci bir kefen gönderdi. Hazırladığı kefen sadaka olarak verildi. Vasiyeti üzerine mezara kadar Resulullah'ın tabutunda götürüldü. Cenaze namazını Hz.Ömer r.a. kıldırdı. Java o kadar sıcaktıki mezarı üzerine çadır kuruldu. KAYNAKLAR
1) Ahzab Suresi- 36 2) Ahzab Suresi, 5 3) Ahzab Suresi, 37 4) Ahzab Suresi, 53 5) ahzab Suresi, 40 6) Elmalı Tefsir, Ahzab Suresi, 7) Kadın Sahabiler, Mevlana Niyaz, Tercüme: Prof Ali Genceli, Toker Yayınları 8) Şamil İslam Ansiklopedisi |