Cenab-ı
Hak
Âdem'e cennette büyük bir hürriyet vermekle beraber,
ona yine bir sınır tayin etmiş ve ona yaklaştıkları takdirde
zalimler zümresine gireceklerini de bildirmiştir. Bu, şunu ortaya
çıkarır
ki, insanlıkla ilgili hilafet mutlak değildir. Ve bunun özel bir sınırı
vardır ki, tecavüzü zulümdür.
O sınırı tayin eden ağaç ne
idi?
Doğrusu
bunu
Allah Teâlâ Kur'ân'da bize ismiyle bildirmemiştir ve ancak bunun
cennette
belli ağaç olduğunu, Âdem'in kurtuluş ve saadetinin bozulmasına sebep
olmak
özelliği
bulunduğunu anlatmıştır. Demek, fazlasını bilmemizde Allah katında
bir fayda yoktur ve şimdilik mümkün değildir ve kritikçi tefsircilerin
seçeneği budur. Bununla beraber;
-
Buğday veya üzüm veya
incir
olduğu
hakkında
bazı rivayetler
de vardır.
-
Tevrat ehli, buğday demişler.
-
Vehb b. Yemâmî': "Fakat öyle bir cennet buğdayı
ki,
tanesi
sığır
yüreği gibi, kaymaktan lezzetli, baldan tatlı"
-
İbnü Abbas : "Dünyada evladına rızık kılınan
başaktır."
tabiri
dahi
naklediliyor.
-
İbnü Mesut'dan asma, üzüm ağacı
-
Bazılarından incir tabiri vârid
olmuştur.
-
Bu meyanda şu tabir de vardır: "Bu öyle bir
ağaçtır
ki, melekler
ölümsüzlüğe
ermek için bununla kaşınırlar."
-
Bunların bir temsilî mânâyı ifade ettikleri
de
açıktır.
-
Hıristiyanlardan rivayet edilen telakkiye
göre,
bunun kadınla
erkek
arasındaki cinsî yaklaşmadan kinaye olduğudur. Hıristiyanlıktaki
ruhbaniyet
(yani evlenmemek), evlenmemeyi ibadet ve sevap itikat etmek önermesinin
bu telakkî ile ilgili bulunduğu da sanılır. Fakat Kur'ân'ın metni buna
müsait (uygun) görünmüyor. O zaman mânâsız kalır. "birbirinize
yaklaşmayınız"
demek, hem yeterli ve hem açık olurdu. Bu şekilde Âdem'in ilk evlenmesi
gayr-i meşru (dine uymayan) olması gerekiyor.
Şüphesiz
bizce daha uygun olan bu konuda durmakdır. Biz o ağacı tayin edemeyiz.
Ancak şu kadar düşünebiliriz ki, ondan yemek, vekilliği unutmak ve
asalet
davasına kalkışmak duygusunu verir. Bu da insanın aslî yaratılışından
değil,
şeytanın telkininden başlar. Bu buğday ise, delice buğdaydır. Bir üzüm
ise, şarap üzümüdür. Bir incir ise, kurtlu incirdir. Ve her halde bir
hamri
(sarhoş ediciliği) vardır. Ve o hamr aklı alır ve Allah'ı unutturur.
Cennete
bu, yenilmek için değil, sınırlama ve kulluk için konulmuştur. Bununla
beraber biz: "Dünya sevgisi, her hatanın başıdır" hadis-i şerifinde bu
yasak ağacı tayin eden bir delalet buluyoruz. Demek Âdem o zaman dünya
sınırına yaklaşmamak emri almış ve Âdem bundan, yaratılışının gereği
olarak
yememiştir.
Elmalı
Tefsiri, Bakara Suresi, 35
|