İslam
Dini'nin cinsel hayatı düzenleyici
düsturlarının büyük çoğunluğu yapılması gereken emirler (farzlar) ve
kaçınılması gereken yasaklar (haramlar) şeklinde olduğu içindir ki, bu
ilahi emirler ve yasakların belirlediği müfredat içinde cinsel öğretim
farzdır.
Kaideleştirdiğimiz
bu gerçeği misallendirmek için dinimizin cinsel hayatla ilgili
yasaklarının (haramlarının) bir kısmına bakalım:
- Şehvetle
bakmak
- Evlenebilecek
bir kadın ve erkekle bir arada yalnız kalmak
- Flört
- Cinsel
duyguları uyarıcı musiki
- Zina
- Homoseksüellik
- Sevicilik
- Hayvanlarla
cinsel temas
- Vücudun
erotik bölgelerini ve örtünmesi gereken yerlerini açığa vurma
- Kadın
ticareti
- Cinsel
kaynaklı iftira (kazif)
- Cünüblük
sonrasında gusül abdestini bir namaz vaktini aşacak şekilde ertelemek
- Hadımlaşmak
- Kısırlaşmak
- Eşlerle de
olsa adet ve lohusalık günlerinde cinsel ilişki
- Zevceye
arka organdan temas
- Dini ve
sıhhi bir mazaret olmaksızın kocanın cinsel arzularına karşı çıkmak
- Kadını
ihmal etmek
Yukarıda bir kısmına
işaret ettiğimiz
Kur'an ve Sünnet'e dayanan cinsel haramları ve bunlarla ilgili gerekli
ayrıntıları öğretmek ve öğrenmek elbetteki farzdır.
Bu haramlar öğretilmez ve öğrenilmezse nasıl bilinecektir? Bilinmedikçe
de bunlardan nasıl korunacaktır?
Ali
Rıza Demircan, İslama Göre Cinsel
Hayat, Sayfa 13,14, 1.cilt, Eymen Yayınları, İstanbul, 2002
|
