Sordular:

Bir sanatçıdan şu dizeleri dinledim:

“Ne kadar zulmetsen ah etmem sana/ Her iki cihanda gül kana kana

Seninle cehennem ödüldür bana/ Sensiz cennet bile sürgün sayılır.”

Bu dizeleri söylemenin dindeki hükmü nedir?

Cevap:

-İlk iki mısra masumdur. Onlarda fedakârlık, vefakârlık ve dua anlamları bulunmaktadır. Ama son iki mısra masum değildir. Çünkü şair son iki mısrada hem kendisine ve hem de sevgilisine büyük haksızlık etmiştir. Çünkü bu sözler, Allah katında kendisini mahkûm ve mahcûb edecek, belki de cezaya çarpılmasına sebep olacaktır. Çünkü bu mısralarda Allah’ın bir ceza yurdu olan cehennemi ve mükâfat yurdu olan cenneti küçük görme ve hafife alma gibi bir tavır vardır ki bu tavır, en büyük günah, hatta küfürdür. Cennet güzellikte emsali olmayan bir âlemdir. Cehennemde korkunçlukta emsali olmayan bir âlemdir. Bu hususta Peygamberimizden bir hadis varid olmuştur, buyurmuşlar ki:

“Cennet gibisini görmedim. Ne yazık ki onu arayan ve isteyenler uykuda;

Cehennem gibisini de görmedim. Ne yazık ki ondan korkanlar da uykuda.”

Bir insanın cehennemde sevgilisi ile beraber olması, o insana ödül değil, her halde daha beter bir azap olsa gerek. Çünkü hem kendi azabı, hem de sevgilisinin azabı onu derinden yakacaktır. İki sevgiliyi aynı hapishaneye koysalar, elleri ve ayakları başlarına bağlı bir şekilde zindana atsalar, o iki sevgiliye bu ödül mü olur, yoksa iki kat azap mı?

Fani ve aldatıcı sevgililer için, iman esasları böylesine basitçe ve ucuzca gözden çıkarılmamalı ve feda edilmemelidir.

Bu sözler bana Üstad Bediüzzaman’ın şu sözünü hatırlatıyor. Buyurmuşlar ki: “Gözümde ne cennet sevdası var ve ne de cehennem korkusu… Kur’an’ımız yeryüzünde cemaatsiz kalırsa cenneti de istemem, orası da bana zindan olur. Milletimin imanını selamette görürsem cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım. Çünkü vücudum yanarken gönlüm gül gülistan olur.”

-Ne fark var bu iki söz arasında? Sonuçta ikisi de cennet istemiyor, ikisi de cehennemden korkmuyor?

-Çok fark var. Birisi Mevlası uğruna istemiyor, diğeri Leylası uğruna. Birisi cennet istemiyor, çünkü cennetin sahibini istiyor. Cehennemden korkmuyor, çünkü cehennemin sahibinden, Allah’dankorkuyor. Diğerini bunlar fazla ilgilendirmiyor. Onun tek düşüncesi Leylası. Birinin aşkı Kur’an, diğerinin aşkı fani sevgili. Onun için “Kur’an’ımız yeryüzünde cemaatsiz kalırsa cenneti de istemem!” sözü kâmil imanın sonucu iken; “Seninle cehennem ödüldür bana, Sensiz cennet bile sürgün sayılır.” sözü ya noksan imanın, ya da imandan mahrumiyetin sonucu olarak söylenmiş bir söz gibi görünmektedir. Bu sözün sahibi imandan mahrumdur, demiyorum, hâşâ! O niyetle söylenmiş bir söz gibi görünüyor, diyorum. Niyetimiz doğru olsa da imanımıza zarar verecek söz ve görüntülerden uzak durma mecburiyetimiz var.

Bazen niyet, normal bir hareketi ve davranışı ibadete çevirirken, bazen de ibadeti günaha dönüştürmektedir. Normal su içmeâdetini Hz. Peygamberin su içme âdetine benzeten sevap kazanır. Gösteriş için cami yaptıran da şirke düşer, günah kazanır. Allah katında ameller niyetlere göre takdir edilir.Her şeyi en iyi bilen Allah’dır.