Allah
dostlarının orucu akşama kadar sadece aç kalmak değildir. Onlar orucu
kendini
değil
haram ve mekruhlara onlar kendini şüpheli olan şeylere karşı
bile kendini kapatmaktır. Onların
derdi sadece akşama kadar aç kalmak değil,
tuttukları oruçla Rıza-i
ilahiye kavuşmaktır. Onlar için
yılın her
ayı ramazan ayı gibi yaşıyorlardı. Sürekli oruç tutardı.
Bir
gün oruçlu iken yanında Hindistan sultanı çekiştirilip, gıybeti
yapılınca;
Dıhlevi
hazretleri;
"Eyvah
orucum bozuldu" dedi.
Yanındakiler;
"ama
efendim
gıybet yapan siz değildiniz" deyince;
"Gıybeti
yapan da dinleyende ortaktır." hadisi
şerifi
ile
karşılık
verdi.