Azrail
anını almaya
geldiğinde
Hz.İbrahim, canını kolay teslim etmez. Azrail'e:
- Yürü git,
Sultana
arzet, halilinden
can istemesin artık, der.
Yüce Allah buyurur
ki:
"Eğer
Halil'imsen haliline canını feda et! Halbuki sen
canını vermemeye
uğraşıyorsun. Başka kim böyle
dostundan canını esirger?"
Yanında
bulunanlardan biriside
Hz.İbrahim'e
-Ey alemin nuru,
neden Azrail'e can
vermiyorsun? Aşıklar bu yola canlarını
koyarlar; sen ise bir canını
esirgiyorsun diyiince:
Halillullah derki.
- Ben hemen
canımı
verecektim ama araya Azrail girdi. Halbuki ateşe
atılırken Cebrail gelmiş, "Ey Halil, benden bir şey iste" demişti. O
zaman ben Cebraile bakmadım ben. Çünkü yolumu
kesiyor, beni Rabbimden
alıkoyuyordu. Cebrail'e bile baş eğmemişken ben,
nasıl olur da Azrail'e
can veriririm?
Allah'tan
"Canını
feda et" sesini
duymadıkça can veremem ben. Fakat O can vermemi
emrederse, bütün can
ülkesi yarım arpa bile etmez bence. O emretmedikçe
iki alemde de canımı
başka birisine teslim edemem ben. Diyeceğim bundan ibaret.
Kaynak: Mantıku't - Tayr,
Feridüddin Attar |